Страница Кацярыны Илюшиной

Яна таксама глядзела на Макса: ох, захапляльна і цяжка глядзець ў гэтыя вочы! Хочацца… не хочацца!.. ад гэтага позірку схавацца. І радасна, яшчэ больш радасна. Не трэба ёй столькі радасці, хопіць! Дух захоплівае. Яшчэ крыху, зусім-зусім крыху – і паадвальваюцца каляровыя, чароўныя шпалеры свету вакол. Волечка ціха дрыжала: ад хвалявання, ад нязноснай святочасці моманту? Каця, Маша, усё астатняе стала размытымі плямінамі. Радаснае, падзабытае і знаёмае ШТОСЬЦІ. Яна са здзіўленнем адчувала: такое ўжо здаралася, тысячу разоў здаралася. Але калі і з кім? Волечка не памятала і не ведала. Здавалася, Макс наскрозь бачыць яе і ўсё ведае. Усё ведае?.. Але што ведае?..

Адвайта!, усьветленыя, усьветленасьць, сыраядзеньне, Лёша, людзі, людзі -духоўныя шукальнікі, падарожнічаць, жыць на прыродзе, Rainbow gathering, літаратура і мастацтва, пісаць, тэксты, хадзіць на мастацкія выставы, мова, не сьпяшацца, здаровы хрыбетнік, перажываць жыцьцё зь сябрамі, увогуле, перажываць жыцьцё...

Чытаць духоўную літаратуру больш за ўсё люблю: Дж. Крышнамурці, Стэн Гроф, Оша, Ч.Тарт "Практыка ўважлівасці ў паўсядзённым жыцці", Кен Уілбер, Крышнананда Троўб, Мадукар. Пападжы!!!!, Рамана Махаршы!!! і г.д. Цікаўлюся мастацкай прозай і паэзіяй

Krishna Das

Я заперт в клетке, которую построил
Сам.
Схвачен стражниками, которых создаю
Каждый день.
Осужден судьями, сидящими
Во мне.
Приволочен в камеру
Собственными руками.
Я и тюрьма, и тюремщик.
Я узник.
Сам себя запер

Внутри себя.
В кругу себя, который называю
Собой.
В кругах кругов
Только моих.
Мы встретили Создателя, и он - это Мы.
Рейнхард

***
У жыцьці няма нічога страшнага.
Мама
***
Што цікава Ірыне Мішкевіч? Нічога нецікава!
Ірына Мішкевіч
***
Нас тут не двое, а чацьвёра. Ты думаеш пра мяне адно, а я думаю зусім іншае...
Кеша
***

Спазьніцца немагчыма.
Паша
***
Ты нічога ня можаш зрабіць няправільна.
Карл Рэнц
***
Каб казаць: "Я не люблю балет", трэба там бываць.
Тацяна Дзьмітрыеўна Арлова
***
Прасьветленасьць? Ды я пазьбягаю гэтай прасьветленасьці! Не хачу есьці пласмасавую кашу!
Сяргей Атапкоў